2017.08.06: Odpust ku czci św. Wawrzyńca

 

VI wieków wierni Bogu i Kościołowi
1417 -2017 - Jubileusz parafii w Trzcianie k./Rzeszowa

„Na kryzys cywilizacji trzeba odpowiedzieć cywilizacją miłości
opartą na uniwersalnych wartościach pokoju, solidarności, wolności,
które znajdują pełne urzeczywistnienie w wierze..”.
                   JP. II.

Religijnie, elegancko, z godnością, prostotą i radością parafianie z Trzciany obchodzili w dn. 6 sierpnia 2017 r. jubileusz 600–lecia powstania swojej parafii oraz święto patronalne św. Wawrzyńca.

Parafia p/w. św. Wawrzyńca i Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Trzcianie k/ Rzeszowa przeżywała wielką wspólnotową uroczystość jubileuszową oraz uroczystość odpustową św. Wawrzyńca męczennika. Była to kulminacja długotrwałych obchodów różnorodnych w formie, treści Koncelebrował ją J.E. Ks. Bp. Jan Wątroba ordynariusz Diecezji Rzeszowskiej, ponad 20 księży i kilka sióstr zakonnych.

Dopiero pod koniec XIX w. z tej parafii powstało 2 nowe - w Dąbrowie i Błędowej Zgłobieńskiej. Nowa jest również Diecezja Rzeszowska, do której parafia Trzciana należy, utworzona w 1997 r. w Rzeszowie decyzją papieża Polaka – obecnie św. Jana Pawła II.

Wszelkie jubileusze zawsze skłaniają do refleksji nad minionymi latami, osiągniętymi sukcesami i porażkami, warunkami, w jakich żyła parafia przez sześćset lat.

Wiara przetrwała mimo różnych przeciwności losu, zmieniających się systemów, totalitaryzmów, rządów. Najważniejsi są jednak ludzie tworzący parafię. Ich również nie zabrakło na uroczystości.

(...) Dopisała słoneczna pogoda, to był czas wyjątkowy.

... Łaskę Pana uproś nam, prowadź nas do niebios bram...

Przed głównymi uroczystościami i Eucharystią swe umiejętności recytatorskie, instrumentalne, wokalne w montażu kulturalno–religijnym o patronie parafii św. Wawrzyńcu – męczenniku zaprezentowały dzieci z Oazy przygotowane przez siostry zakonne. Tak, krótko, można by scharakteryzować postać Patrona parafii.

„Pośród Męczenników Świętych masz najwyższe z miejsc.
Bo też wyjątkowa była Twa męczeńska śmierć.
Pamięć o męczeństwie Twoim trwa do naszych dni
O twej wierze nieugiętej nie zapomni nikt
Święty Wawrzyńcze Boga proś za nami!
Wspieraj naszą wiarę Twymi modlitwami!”

Głośno i dobitnie wszyscy zgromadzeni w świątyni wierni wraz z chórem parafialnym i scholą odśpiewali pieśń o Patronie parafii.

...Witaj dobry Przewodniku, Hołd Ci dajem wszyscy społem!..
Łaskę Pana uproś nam, Prowadź nas do niebios bram!...

Zespolenie wstawiennictwa u Boga za trzciańską parafię św. Wawrzyńca i Maryi Niepokalanej jest zasadne i korzystne. W jednej z pieśni Maryjnych śpiewamy:

(...) Miej w opiece naród cały, który żyje dla twej chwały.
Niech rozwija sie wspaniały, Maryjo!...

Jubileusz to ważna lekcja historii. Jednym parafianom spodobała się, widzieli jej sens i konieczność, innych zaskoczyła – „bo to tyle lat”, jeszcze innych może zakłopotała, ale nikt nie stanął wobec niej obojętnie. Została zauważona w tutejszych rodzinach, parafiach gminy, dekanatu, diecezji. mediach rzeszowskich. Dobitna i estetyczna oprawa plastyczna rozwieszonych plakatów i banerów spełniła swą rolę promocyjną.

Człowiek swoją wiarę wyznaje również przez znaki zewnętrzne. Niewątpliwie jest to – świątynia - jako miejsce spotkania z Bogiem, jej wyposażenie, wystrój i estetyzm. Są to także kapliczki, krzyże, rzeźby figuralne, przydrożne. ustawiane i budowane przez parafian na swych posesjach.

Życie religijne parafian, jego formy, inicjatywy duszpasterskie i społeczne, organizacje i stowarzyszenia, bractwa (wg starego nazewnictwa)poziom spełniania praktyk religijnych nie różnią się, zapewne, od ogólnego stanu w diecezji. Szczegółowe informacje zawierają protokoły powizytacyjne parafii.

„Przeszłość jest to dziś – tylko cokolwiek dalej”
CK Norwid

W progu świątyni na J.E. Ks. Bp. Jana Wątrobę czekali: ksiądz proboszcz dr Janusz Winiarski i przedstawiciel Rady Parafialnej.

Po krótkim i serdecznym powitaniu Ks. Bpa Ordynariusza przez ks. Proboszcza, który mówił m.in. „Niech się tu dokonuje konsekracja serc ludzkich. Każdy z minionych pokoleń i nas tu obecnych ma za co wielbić Boga. Za wielkie i pożyteczne rzeczy, które dokonywały się dla każdego członka naszej parafii przed wiekami i dziś...”

Gdy rozpoczęło się nabożeństwo, wszyscy z uwagą i pobożnością uczestniczyli w odpustowo - jubileuszowej Eucharystii. Przewodniczył jej sam JE. Biskup Ordynariusz.

Dary ołtarza przynosili przedstawiciele wszystkich stanów społeczności parafialnej: dzieci, młodzieży, kobiet i mężczyzn. Wzruszenie malowało się na twarzach wszystkich wiernych, zwłaszcza w momencie symbolicznego ucałowania bochna chleba przez J.E. Biskupa.

Pierwsze i drugie czytania Pisma Św. wykonali: parafianin i siostra zakonna wywodząca się z tutejszej parafii.

Ewangelia wg św. Mateusza, m.in. słowa: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. Jego słuchajcie..” dotarła do wszystkich i zapewne, została przyjęta.

W homilii wskazano na historyczne fakty z dziejów parafii, na szczególne powody, by podziękować Bogu za to, że parafia przetrwała trudne wieki dziejów Polski i nadal istnieje. Biskup – Kaznodzieja mówił m.in., iż Jubileusz - to okazja do wdzięczności Bogu, Matce Najświętszej i Patronowi parafii za chrzty św., komunie św. bierzmowania, śluby, pogrzeby...

- Okazja do wdzięczności wobec duszpasterzy, którzy tu pracowali w ciągu wieków, współtworzyli nie tylko życie religijne ale i społeczne oraz polityczne, obyczajowe, kulturalne parafii.

- Służbie kościelnej, bractwom, stowarzyszeniom, organizacjom, bez których normalne funkcjonowanie parafii przez wieki nie byłoby możliwe.

- Wdzięczność winniśmy czuć wobec wszystkich ludzi świeckich, którzy nie szczędzili sił i środków, by tworzyć przez wieki dobra materialne, znaki wiary świętej (krzyże kapliczki cmentarz), by utrzymywać duszpasterzy, kościół i plebanię.

Trudno w krótkim czasie poruszać było wszystkie wątki, jakie wręcz cisnęły się na myśl.

Jubileusz parafii nie kończy się jedną uroczystością. Zapewne wierni wraz ze swoimi duszpasterzami jeszcze przez wiele niedziel będą wspólnie przeżywać świąteczny czas i okazywać wdzięczność Bogu.

Wiara ma istotny wpływ na życie każdego z nas. Ważne jest jej pogłębianie i umacnianie każdego dnia, miesiąca, roku.

Po zakończeniu Eucharystii i błogosławieństwie wiernych nastąpiło odsłonięcie i poświęcenie tablicy pamiątkowej ufundowanej przez Duszpasterzy i Parafian na okoliczność Jubileuszu. Czytamy tam: „Wdzięczni Bogu i Ludziom za 600-lecie Parafii Trzciana oraz ku czci św. Wawrzyńca i Matki Bożej Niepokalanej. Tablica poświęcona 06.08.2017 r. przez J.E. Ks. Bp. Ordynariusza Jana Wątrobę.”

Tradycyjnym nabożeństwem kończącym wielkie uroczystości kościelne po mszy św. jest liturgia, modlitwy błagalne i przebłagalne wiernych przed wystawionym z tabernakulum Najświętszym Sakramentem i uroczysta procesja wokół świątyni. Oprócz tradycyjnych śpiewów procesyjnych był czas na zastanowienie.

Dzisiaj potrzeba ludzi mocnych sercem, którzy w pokorze służą i miłują, błogosławieństwem ziemie zdobywają, jak mówił JP II. „Nie będzie jedności w Europie(dodajmy kraju, parafii, rodzinie...) dopóki nie będzie ona wspólnotą ducha.” 
 

„Wstają i w grób się kładą narody i pokolenia, zmieniają się chłopcy na warcie, ale się warta nie zmienia”.
M. Hemar.

(...) Powiedział Ojciec Święty Jan Paweł II: „Modlić się można i trzeba na różne sposoby”. W Trzcianie wielkie tradycje ma nauka śpiewu liturgicznego. Swoje lata rozkwitu schola i chóry mieszane notują już od 1932 r. Śpiewając, bardziej łączymy się z Bogiem, niż tylko odmawiając modlitwę. Śpiew łączy ludzi. Rozmowa łączy, wymiana myśli łączy, ale śpiew jeszcze bardziej łączy i zespala. Kiedy ludzie zaczynają śpiewać, powstaje w nich coś nowego - wspólnota, która się rodzi z modlitwy i która się rodzi ze śpiewu. Wystąpił chór mieszany „Cantus” Parafii Trzciana i GCKSiR z/s w Trzcianie. Wykonane podczas mszy św. niektóre utwory chóralne np. Gaude „Mater Polonia” T. Klonowskiego, „Alleluja” G. F. Haendla, czy hymn „Boże, coś Polskę” - to pomniki śpiewu chóralnego, Wzruszające, o pięknym brzmieniu, przy zachowaniu dynamiki i proporcji muzycznych działały na emocje i intelekt. Wielkie słowa podziękowań należą się chórzystom i organiście – dyrygentowi.

...Lud tu mieszkający zawsze trwał przy Kościele...

„Parafia i jej życie religijne to nie tylko modlitwa, troska o kościół, cmentarz, ich wystrój. To także wrażliwość na drugiego człowieka, św. Apostoł pisze: kłamcą jest ten, kto twierdzi, że kocha Boga, którego nie widzi, skoro bliźniego, którego widzi, nie miłuje. Parafia przeżywała różne koleje losu, były chwile radości, ale też wydarzenia tragiczne, jednak lud tu mieszkający zawsze trwał przy Kościele” - podsumował historyczny wątek swego wystąpienia Ksiądz Proboszcz.

Żegnając i dziękując J.E. Bp. Ordynariuszowi Janowi Wątrobie za przybycie, odprawienie Eucharystii, homilię okazjonalną i serdeczne słowa kierowane do wszystkich zgromadzonych w kościele, wręczył jako dowód uznania i szacunku z zapewnieniem o modlitewnym wsparciu od Parafian Trzciany kryształowy wazon z wyrzeźbionym wizerunkiem trzciańskiej świątyni.

Kapłan określił swoich parafian jako ofiarnych i życzliwych oraz zaangażowanych w życie parafialne. Potwierdza to bardzo wysoka frekwencja na mszy św. niedzielnej, nabożeństwach roku liturgicznego. Parafianie są aktywni na różnych odcinkach życia społecznego i samorządowego. Dobrze układa się też współpraca z samorządem gminnym i Gminnym Centrum Kultury Sportu i Rekreacji z/s w Trzcianie.

Dziś tak bardzo potrzeba jest nam autentycznej wiary. Tak bardzo dzisiejszy człowiek jest niekiedy zagubiony Skąd jestem?… Kim jestem?, Dokąd zmierzam? To świątynia parafialna i Kościół ich 600 - letnia tradycja uczy nas odpowiedzi na te pytania.

Tekst zaczerpnięty z artykułu Pani Zofii Dziedzic,
redaktor kwartalnika "Trzcionka"

_____________________________________________ 

Zapraszamy do galerii zdjęć...